Μουσική Συνεντεύξεις

Συνέντευξη με τους Wooden Shjips

Την ερχόμενη Κυριακή , 17 Μαρτίου 2019, οι Wooden Shjips επιστρέφουν στην Αθήνα για μια συναυλία στο Gagarin 205. Λίγες μέρες πριν την εμφάνισή τους, μιλάμε με αυτό το ιδιαίτερο, ευφορικό, νεοψυδελικό ροκ κουαρτέτο από το Σαν Φρανσίσκο για την πορεία τους και την μουσική.

1.Πώς νιώθετε που θα παίξετε στην Ελλάδα, τι να περιμένουμε στο λάιβ σας στην Αθήνα;

Είμαστε ενθουσιασμένοι που θα παίξουμε ξανά στην Ελλάδα. Η συναυλία μας θα είναι ο τελικός σταθμός της περιοδείας μας και θα είμαστε έτοιμοι για να πραγματοποιήσουμε ένα μεγάλο σόου με έξτρα ροκ μουσική. Και ποιος ξέρει, ίσως θα έχουμε καταφέρει μέχρι τότε να ετοιμάσουμε κάποια ιδιαίτερα πράγματα κατά τη διάρκεια των soundchecks, και να τα παρουσιάσουμε.

2. Πώς θα ορίζατε - περιγράφατε τη μουσική σας, αυτή τη θαυμάσια, στροβιλιζόμενη νεοψυχεδελική δημιουργία;

O χαρακτηρισμός «στοβιλιζόμενη και νεοψυχεδελική (στμ. “swirling neo psychedelic creation”) είναι από τις καλύτερες περιγραφές που έχω ακούσει για την μουσική μας. Δεν ξέρω τι άλλο μπορώ να προσθέσω!

3. Ποιες θα λέγατε ότι είναι οι κύριες επιρροές σας από τη μουσική και τις άλλες τέχνες;

Όταν ξεκινήσαμε το συγκρότημα το 2003, είμαστε πολύ επηρεασμένοι από τους Velvet Underground και τον τρόπο που προσέγγιζαν την ερμηνεία τους στις ζωντανές εμφανίσεις τους, τζαμάροντας χωρίς σταματημό σε κάθε κομμάτι. Με το πέρασμα των χρόνων έχουμε ακούσει τόσο πολλή και διαφορετική μουσική, που δεν ξέρω αν είμαστε περισσότερο από τον John Coltrane ή τον Johny Cash. Σίγουρα οι μινιμαλιστές μουσικοί κάθε είδους είναι σημαντικοί, όπως και οι μουσικοί με τις ιδιαίτερες ενορχηστρώσεις. Είναι λοιπόν δύσκολο για εμάς να διακρίνουμε μια μεμονωμένη ή συγκεκριμένη επιρροή. Το ότι μαθαίνουμε να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας και το μουσικό μας όραμα είναι ίσως ο καλύτερος τρόπος με τον οποίο έχουμε επηρεαστεί από άλλους καλλιτέχνες.

4. Ποιοι μουσικοί και μπάντες, πέραν του concept των Wooden Shjips, σας αρέσουν περισσότερο αυτή τη στιγμή;

Αυτή την περίοδο, οι μπάντες τις οποίες συναντάμε και συνεργαζόμαστε στις εμφανίσεις της περιοδείας μας μου αρέσουν πολύ. Οι Bitchin Bajas και οι CAVE είναι δύο μπάντες που παράγουν πολύ ωραίο ήχο. Επίσης, μερικές μπάντες από το Σαν Φρανσίσκο που μου αρέσουν πραγματικά είναι οι Feral Ohms, οι CCR Headcleaner, και οι Cindy. Τέλος, οι Sunwatchers από το Μπρούκλιν παρουσιάζουν ένα εκπληκτικό σόου.

5. Προτιμάτε τις ζωντανές εμφανίσεις ή την δουλειά – ηχογράφηση στο στούντιο;

Μας αρέσει να παίζουμε ζωντανά, μπροστά σε κοινό. Η ένταση του κοινού τροφοδοτεί την ενέργεια που βγάζουμε στην παράσταση. Όσο περισσότεροι άνθρωποι χορεύουν, τόσο το καλύτερο! Κάθε φορά που παίζουμε στην Ελλάδα, το κοινό πραγματικά ροκάρει, δίνει την ψυχή του, και το σόου έχει πλάκα, είναι διασκέδαση! Αυτό βοηθάει και τα σημεία του live στα οποία αυτοσχεδιάζουμε.

Το να δουλεύουμε στο στούντιο είναι μια πολύ διαφορετική εμπειρία. Πρώτα απ’ όλα, δεν ξέρουμε ποτέ πώς θα αρχίσει να ακούγεται ο ήχος μας μέχρι να αρχίσει η μίξη. Μπορεί δηλαδή ένα κομμάτι που φτιάχνουμε και μας αρέσει να μην αποτυπώνεται τόσο καλά στην ηχογράφηση όσο ακουγόταν στο μυαλό μας στην αρχή. Όμως συμβαίνει και το αντίστροφο, που είναι πολύ ικανοποιητικό, το να ηχογραφούμε δηλαδή ένα κομμάτι και να αποτυπώνεται πολύ καλύτερα σε σχέση με αυτό που σκεφτόμασταν αρχικά.  Αλλά πρέπει να εισέλθουμε σε μια διαφορετική ζώνη έμπνευσης στο στούντιο ώστε να δημιουργήσουμε μια παράσταση που μπορεί να διαρκέσει πολύ περισσότερο από εκείνη τη στιγμή. Και αυτό μας οδηγεί σε μια πολύ μινιμαλιστική μορφή μουσικής.

6. Μπορείτε να μας πείτε μερικά πράγματα για τον πρώτο σας δίσκο "W.Shjips" , καθώς και για την τελευταία σας δουλειά "V.";

Ο πρώτος μας δίσκος, που είχε και το όνομά μας, ηχογραφήθηκε στον χώρο που κάναμε εξάσκηση στο Σαν Φρανσίσκο. Κάναμε την ηχογράφηση μόνοι μας για πολλούς μήνες, όποτε βρίσκαμε χρόνο. Οι Dusty and Ripley δημιούργησαν και μίξαραν τον δίσκο, χρησιμοποιώντας 8 τραγούδια που είχαμε ηχογραφήσει σε κασέτα. Αυτό σήμαινε ότι είχαμε πολλούς περιορισμούς ως προς τα overdubs και τον τρόπο που ηχογραφήθηκαν τα ντραμς, αλλά αυτό στο οποίο καταλήξαμε είναι αυτό που θεωρήσαμε ως έναν mid-fi (μεσαίας πιστότητας) ήχο που μπορεί να είναι ταυτόχρονα αραιός όσο και βαρύς. hat can be both sparse and heavy.
Ο τελευταίος δίσκος μας , με τίτλο “V,” ηχογραφήθηκε σε ένα επαγγελματικό μουσικό στούντιο στο Πόρτλαντ του Όρεγκον, και κάναμε ψηφιακή ηχογράφηση. Περάσαμε περίπου μία εβδομάδα στην ηχογράφηση και μετά παραδώσαμε το υλικό στον Cooper Crain για την μίξη. Στο πλαίσιο αυτής της διαδικασίας, ο Rob Frye από τους CAVE και οι Bitchin Bajas έπαιξαν σαξόφωνο για το τραγούδι “Eclipse.” ήταν η πρώτη φορά που δεν συμμετείχαμε στη διαδικασία της μίξης του ήχου και πιστεύουμε πραγματικά ότι ο Cooper παρήγαγε έναν απίστευτο ήχο, που κάνει το αποτέλεσμα που ακούγεται στον δίσκο εκπληκτικό.
Οι δύο διαδικασίες ήταν απόλυτα διαφορετικές μεταξύ τους, αλλά νομίζω ότι το ύφος και το πνεύμα της μουσικής μας προκύπτει εξίσου, ανεξάρτητα από τον τρόπο που παράγουμε τους δίσκους μας.

7. Με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι μπορεί να υπάρξει μια πιο προοδευτική και εντατική προσέγγιση στον χώρο της σύγχρονης εναλλακτικής ροκ μουσικής;

Με όλη αυτή τη διαφορετική μουσική που είναι διαθέσιμη για ακρόαση στο διαδίκτυο, ποιος ξέρει τι πρόκειται να εμπνεύσει τους μουσικούς του μέλλοντος. Πραγματικά δεν παρακολουθούμε τις μουσικές τάσεις αυτής της εποχής, αλλά είμαστε πάντα ενθουσιώδεις όταν ακούμε μπάντες με ταλέντο στο τζαμάρισμα. Και φαίνεται ότι η ψυχεδελική σκηνή συνεχίζει να μεγαλώνει και αυτό είναι πραγματικά καλό.

8. Η τεχνολογία επηρεάζει το καλλιτεχνικό σας όραμα και την γενικότερα την προσέγγισή σας; Έχετε ίσως να πείτε κάτι για το τραγούδι σας "back to the land"? Γιατί δόθηκε αυτός ο τίτλος αυτή τη συγκεκριμένη χρονιά (σ.σ. 2013) της καλλιτεχνικής σας καριέρας;

Παίζουμε συνθεσάιζερ, μηχανήματα ντραμς και κρουστών αλλά και πεντάλ, τα οποία λειτουργούν με τρελές τεχνολογίες, ταυτόχρονα όμως παίζουμε και με μερικά παλιά, vintage εργαλεία όπως ένα παλιό όργανο (keyboard) Farfisa. Ανταποκρινόμαστε σε αυτό με διαφορετικούς τρόπους αλλά πιστεύουμε ότι η νέα τεχνολογία μας επιτρέπει να πειραματιζόμαστε σε καινούργιες κατευθύνσεις. Σίγουρα πάντως, το να μπερδεύεις απλούς ήχους από ένα πιάνο ή μια ακουστική κιθάρα μπορεί να αποδώσει εξαιρετικά αποτελέσματα. Και ο δίσκος μας “Back to Land” ήταν μια αντανάκλαση αυτού αλλά αντιπροσώπευε επίσης το σημείο που βρισκόταν η προσέγγισή μας σχετικά με την καριέρα μας σε εκείνο το σημείο της ζωής μας. Προσαρμογή και απλοποίηση.

9. Ποια συνεργασία που έχετε κάνει σας έχει αφήσει τις καλύτερες αναμνήσεις και συναισθήματα;

Έχουμε κάνει μερικές πολύ ωραίες συνεργασίες στις ζωντανές εμφανίσεις, όπως η φορά που παίξαμε μαζί με τον Jarvis Cocker στο Φίλμορ του Σαν Φρανσίσκο, ή όταν κάναμε support στους Sonic Boom σε μερικά τραγούδια σε ένα φεστιβάλ στο Κεντάκι. Αλλά αυτή που μας έκανε πραγματικά ευτυχισμένους ήταν όταν ο Rob Frye έπαιξε σαξόφωνο μαζί μας σε ένα υπαίθριο live στο Σικάγο, την προηγούμενη χρονιά. Ακουγόταν πραγματικά τόσο ωραία, και μας άφησε μόνο χαμόγελα.

10. Σας αρέσει το σινεμά; Ανεξάρτητοι σκηνοθέτες όπως ο Hal Hartley ή ο Jim Jarmush;

Μας αρέσει πολύ το σινεμά και οι ανεξάρτητες ταινίες. Περνάμε φάσεις όπου δεν δίνουμε πραγματικά καμία σημασία στο ποιες καινούργιες ταινίες κυκλοφορούν, και μετά βλέπουμε πολλές ταινίες μαζεμένες, αν ανακαλύψουμε κάτι που μας αρέσει. Αλλά ο Jim Jarmush ήταν πάντα ένας από τους αγαπημένους και ήταν πραγματικά προνόμιο να είμαστε ένα από τα συγκροτήματα που εμφανίστηκαν στο ATP (All Tomorrow’s Parties Recordings) Festival της Νέας Υόρκης το 2010, το οποίο επιμελήθηκε ο ίδιος

11. Τι πιστεύετε για την αγάπη; Είναι μια δύσκολη ερώτηση που κάνω πάντα στους ανθρώπους που παίρνω συνέντευξη τα τελευταία 30 χρόνια!

Η αγάπη υπάρχει σε πολλές, διαφορετικές διαστάσεις. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι για τους οποίους νοιάζεσαι τόσο βαθιά, που μπορείς να το περιγράψεις μόνο ως αγάπη.. Μερικοί είναι κοντά και άμεσα διαθέσιμοι, και μερικοί είναι απλώς τόσο μακριά που δεν είσαι παρά ένας θεατής στις ζωές τους. Και μετά υπάρχουν οι άνθρωποι που σε αγαπούν, αλλά ο τρόπος που βιώνεις την αγάπη τους και το πώς την εκφράζουν, εξαρτάται αποκλειστικά από το ποιος είναι και που βρίσκεται ο καθένας. Δημιουργείται έτσι ολόκληρο το φάσμα της αγάπης, ένα φάσμα με πολλά στρώματα, με ένα συνυφασμένο υποστηρικτικό σύστημα που σε στηρίζει, σε τροφοδοτεί. Η ρομαντική αγάπη, ο έρωτας, βρίσκεται σε αυτό το φάσμα, αλλά είναι απλώς ένα στρώμα του.
Αλλά αν βέβαια εννοείς την μπάντα Love (σ.σ. Αγάπη), είμαστε μεγάλοι φαν του τραγουδιστή τους Arthur Lee!

Σχετικά με τον αρθρογράφο

Γιάννης Ραουζαίος