Είναι ένα μέρος που όταν βρισκόμαστε νιώθουμε σαν να είμαστε σε κενό χωροχρόνου, σαν να μην υπάρχουμε για όσα λεπτά κρατήσει η διαμονή μας σε αυτό. Κάποιοι χάνουν την ανθρωπιά τους, άλλοι γίνονται ακόμα και βίαιοι, και σχεδόν όλοι συμπεριφέρονται σαν να είναι μέρη μιας μεγάλης μηχανής, σαν ρομπότ.
Ευτυχώς που υπάρχουν τα περιστασιακά φλερτ με τα μάτια, τα ζευγάρια, το αμήχανο γέλιο όταν θυμάσαι μια ατάκα ενός φίλου ή όταν διαβάζεις ένα χαζό μήνυμα. Μικρά διαλείμματα μέχρι να επιστρέψεις στη δυστοπική ατμόσφαιρα των μέσων μαζικής μεταφοράς.
Και όμως υπάρχει κάτι ελκυστικό σε αυτά. Και αυτό καταγράφει ο φωτογράφος Bruce Davidson στη συλλογή Subway στο μετρό της Νέας Υόρκης το 1980. Μπορείτε να δείτε όλες τις φωτογραφίες εδώ:
http://
αλλά και μια αντιπαράθεση με τις εικόνες του προγενέστερου Walker Evans όπου έχει τραβήξει σε τρένο εδώ:
http://
