Μουσική Συνεντεύξεις

Οι The Myrrors μιλάνε στο Kaboom

Με αφορμή την επικείμενη ζωντανή εμφάνισή τους στην Αθήνα την Παρασκευή, 26 Ιανουαρίου, το Kaboom παρουσιάζει το συγκρότημα των The Myrrors. Οι The Myrrors προέρχονται και σχηματίστηκαν στο Τούκσον της Αριζόνα, εντάσσονται μουσικά στην κατηγορία της psychedelic - desert rock και χαρακτηρίζονται από τους πειραματικούς και μινιμαλιστικούς ήχους τους. Για τη μουσική και την τέχνη μιλά στο Kaboom ο ερμηνευτής και κιθαρίστας των The Myrrors, Nick Rayne. 

Πέρασε αρκετός καιρός από τις πρώτες μέρες σας (σ.σ. του συγκροτήματός σας) το 2007. Η Αριζόνα εξακολουθεί να παραμένει το ίδιο «ευδόκιμη γη» για τους καλλιτέχνες; Οι Meat Puppets και οι Thin White Rope ήταν σημαντικό κομμάτι του ένδοξου μουσικού παρελθόντος της περιοχής και εσείς φαίνεται να συνεχίζετε την παράδοση, διαμορφώνοντας ένα λαμπρό παρόν στην ψυχεδελική ροκ.

Σίγουρα υπάρχουν αρκετοί μουσικοί στην Αριζόνα όμως το ποσοστό αυτών που σχετίζονται με τη δουλειά και το ύφος μας είναι αρκετά μικρό. Με αυτό ως δεδομένο, το Tucson ήταν πάντα γνωστό ως μια underground Μέκκα για τους καημένους τους  μουσικούς! Μερικοί τοπικοί καλλιτέχνες που θα πρότεινα να ακούσετε είναι οι Sunn Trio, οι Qais Essar και οι Cobra Family Picnic.

Ποια συγκροτήματα και ήχοι ήταν η κύρια έμπνευση – επίδραση για το άλμπουμ σας Burning Circle in the Sky; Μπορώ να νιώσω την επίδραση συγκροτημάτων όπως οι Rain Parade ή ακόμα παλιότερων έργων που σχετίζονται με τους Golden Dawn ή και με τους Red Crayola.

Για το Burning Circles υπήρξε σίγουρα σημαντική επιρροή από την ψυχεδελική ροκ του 1960. Μπάντες από το Texas όπως οι Red Crayola, οι 13th Floor Elevators και οι Cold Sun μας επηρέασαν σίγουρα και ναι, αντίστοιχα κάποια πιο εσωστρεφή – ορχηστρικά σχήματα όπως οι Ya Ho Wa 13 ή οι Beat of the Earth. Οι Quicksilver Messenger Service και οι Jefferson Airplane ήταν κάπως πιο πρώιμες εμπνεύσεις αλλά νομίζω πως και αυτοί σχημάτισαν το υλικό μας στον συγκεκριμένο δίσκο.

Ο frontman (ερμηνευτής και κιθαρίστας) των The Myrrors, Nik Rayne.

Θα θέλατε να μοιραστείτε με το κοινό σας λίγα λόγια για την τωρινή δουλειά σας;
Τι έχουν να περιμένουν από την επίσκεψή σας στην Αθήνα;

Είμαστε στην διαδικασία παρουσίασης του καινούργιου μας άλμπουμ (σ.σ. Hasta La Victoria) με την δισκογραφική εταιρεία Beyond Beyond is Beyond Records, το οποίο νομίζω είναι μια καλή προσπάθεια να συνθέσουμε παλιότερες ιδέες μας με μερικές νέες προσεγγίσεις μας για τη μουσική και τον ήχο. Έχω μάλιστα κάνει το αστείο πως αυτός είναι ο «progressive-jazz» δίσκος μας! Αλλά το συγκρότημά μας είναι μια ενιαία ζωντανή μονάδα που τώρα λειτουργεί και επιμερίζεται σε μια τετραμελή διάταξη, οπότε παρόλο που θα εισαγάγουμε κάποιο νέο υλικό από το LP μας, οι συνθέσεις θα είναι πολύ διαφορετικές από αυτές που θα ακούσετε στο γκρουβάρισμα.

Ποιες συνθήκες οδήγησαν στη διάλυση του συγκροτήματος  το 2009; Ίσως διαφορές στην καλλιτεχνική σας προσέγγιση;

Αυτή το πρώτο χάσμα ήταν μάλλον προϊόν ορισμένων περιστάσεων και συγκυριών, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Ήμασταν πολύ νέοι και είχαμε μόλις τελειώσει το κολέγιο, έτσι είχαμε πολλά στο μυαλό μας και όλοι μας καταλήξαμε να ακολουθούμε διαφορετικές διαδρομές, για να διερευνήσουμε κάποια από τα άλλα μας ενδιαφέροντα. Σίγουρα δεν περίμενε κανείς ότι το συγκρότημα θα έχει μέλλον σε αυτό το σημείο, οπότε όταν έτυχε να συνειδητοποιήσουμε ότι όχι μόνο μας έλειπε το να παίζουμε μαζί, αλλά ότι οι άνθρωποι εξακολουθούσαν να «σκάβουν» και να ανακαλύπτουν το άλμπουμ μας Burning Circles, φαινόταν ότι ίσως μπορούσαμε να επιστρέψουμε στον αρχικό μας δρόμο!

Θα θέλατε να μας αποκαλύψετε κάποιες από τις σκέψεις σας σχετικά με τον παραγωγικό νέο ήχο - μουσικό διαμάντι του άλμπουμ σας Arena Negra του 2015;

Το Arena Negra ήταν αξιοσημείωτο για εμάς επειδή ήταν η πρώτη δουλειά που ηχογραφήσαμε σε στούντιο μετά την επανασύνδεσή μας, και τα ενδιάμεσα χρόνια όλοι είχαμε αναπτύξει τα δικά μας γούστα, πέραν αυτών που ακούγαμε ως ομάδα πίσω στην «πρώτη εποχή» του συγκροτήματος. Με τον Grant καθίσαμε και ηχογραφήσαμε αμέτρητες ώρες μουσικής, γράφοντας, τζαμάροντας και προσπαθώντας να καταλάβουμε πού βρίσκονται οι ιδέες και οι σκέψεις μας. Περιπλανώμενοι μουσικά ανάμεσα στους Parson Sound, τον Pharoah Sanders και τον Victor Jara, προσεγγίσαμε τις δύο πλευρές της μουσικής που για εμάς πραγματικά πυροδότησαν και αναζωπύρωσαν την επένδυσή μας στη μπάντα.

Θα περιέγραφες την τωρινή δουλειά σας ως μια γενικότερη στροφή σε ένα πιο αφηρημένο και πειραματικό μουσικό πλαίσιο;

Η έννοια του αφηρημένου είναι πάντα εκεί, αλλά προσπαθούμε πάντοτε να μετριάζουμε, να το κρατάμε προσγειωμένο. Δεν είμαστε μια μπάντα «διαστημικού ροκ», αν και μας εντάσσουν υπό αυτή τη μουσική ομπρέλα αρκετά συχνά. Το «Sonoran Trance Music», όπως έχω συνηθίσει να λέω, φαίνεται να αποτυπώνει τις ιδέες πίσω από αυτή την προσέγγιση με μεγαλύτερη ακρίβεια. Εξάλλου, το αφηρημένο όπως το αντιλαμβανόμαστε εμείς τείνει να απορρέει περισσότερο από ένα ενδιαφέρον για τον σουρεαλισμό και τον μινιμαλισμό του 20ου αιώνα, παρά από οποιουδήποτε είδους «φρίκη» ή κοσμική ευαισθησία.

Ποια είναι τα συγκροτήματα που θα έλεγες ότι αυτή τη στιγμή μοιράζονται με εσάς κοινά μουσικά στοιχεία; Υπάρχουν κάποια;

Κάποια συγκροτήματα που κινούνται σε αντίστοιχα μουσικά μονοπάτια αυτή τη στιγμή θα έλεγα ότι είναι οι Hills, οι Lunar Grave, οι Our Solar System, οι Dire Wolves κλπ…

Πώς σχολιάζεις την κατάσταση – προοπτική στο παρόν και στο μέλλον για την σκηνή της εναλλακτικής – ψυχεδελικής σκηνής στην Αμερική και το εξωτερικό;

Υπάρχουν κάποια φανταστικά δείγματα μουσικής που βγαίνουν  από τις ΗΠΑ αυτή τη στιγμή, ειδικά στη σκηνή της τζαζ και του ελεύθερου αυτοσχεδιασμού, αλλά συγκλονίζομαι συχνότερα από το πόσο πολύ συμβαίνει αυτό σε άλλα μέρη του κόσμου: Ευρώπη, Ασία, Αφρική, Νότια Αμερική ... Υπάρχει ένα συνεχές, ατέλειωτο ρεύμα απίστευτης σύγχρονης μουσικής που προέρχεται από κάθε γωνιά της γης. Η Σουηδία σίγουρα φαίνεται να βρίσκεται στο επίκεντρο μιας «ψυχεδελικής» μουσικής αναγέννησης αυτή τη στιγμή.

Τα τελευταία δέκα χρόνια φάνηκε ότι υπήρχαν πολλές μπάντες που παράγουν ενδιαφέρουσες μουσικές, σε μια προσέγγιση αναβίωσης παλιών ήχων, αλλά τώρα αμέτρητες μπάντες προσδοκούν – στοχεύουν σε νέα μίγματα διαφορετικών ήχων και μια γενικότερη κατάργηση των ορίων, συγχώνευση ήχων ανάμεσα στις διάφορες μουσικές σκηνές.

Πάντα ενδιαφέρομαι πολύ περισσότερο για τις τελευταίες μπάντες παρά για εκείνο το ψυχεδελικό, ανεξάντλητο υλικό που έχει γίνει δημοφιλές αυτά τα τελευταία χρόνια, παρόλο που κατά κάποιο τρόπο προερχόμαστε από αυτή τη σκηνή και βγάλαμε τότε τον πρώτο μας δίσκο. Αλλά ναι, πολλές παράξενες και τρελές ομάδες που κάνουν πρωτοποριακή μουσική που αξιοποιεί το καλύτερο από ό,τι έχει έρθει πριν και την μετατρέπει σε κάτι ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ.

Τι πιστεύεις για την αγάπη; Αυτή είναι μια δύσκολη ερώτηση που ρωτώ πάντα όταν παίρνω συνέντευξη από κάποιον που προέρχεται από τον καλλιτεχνικό, επιστημονικό ή φιλοσοφικό κόσμο.

Εύχομαι η «αγάπη» να ήταν αρκετή για να διορθώσει όλα τα σκατά, έτσι δεν είναι;

Ευχαριστώ για τον χρόνο σου.

 

Οι The Myrrors θα εμφανιστούν την Παρασκευή, 26 Ιανουαρίου 2018, στο Temple Athens, Ιάκχου 17, Γκάζι.

Σχετικά με τον αρθρογράφο

Γιάννης Ραουζαίος