Ήταν κάποια νύχτα κοντά στα Χριστούγεννα, τα πρώτα μας στα Εξάρχεια, όταν αποφασίσαμε να περάσουμε το σαββατόβραδό μας στη γειτονιά, στο περίφημο Blue Fox. Είχαμε ακούσει ότι οι άνθρωποι εκεί χορεύουν ξέφρενα και το rock ‘n’ roll κυριαρχεί, ότι ο χώρος αποπνέει μυστήριο και άρωμα άλλης εποχής, ποτέ όμως δεν είχαμε τολμήσει να τραβήξουμε την πόρτα σε αυτή τη σκοτεινή εσοχή της Ασκληπιού! Μπαίνουμε λοιπόν, αρκετά διστακτικοί. Από τα ηχεία ακούγεται ο Little Richard και μέσα μας έχει ήδη αρχίσει η έξαψη! Πλησιάζουμε την ξύλινη μπάρα, παραγγέλνουμε το ποτό μας και κοιτάμε τριγύρω αποσβολωμένοι: Όλοι χορεύουν! Ο ρυθμός του σαξοφώνου μας κάνει ν’ αρχίζουμε να κουνιόμαστε ασυναίσθητα. Ο Δημήτρης, τολμηρός, χαμογελά και προτείνει χορό. Ξεκινάμε να χορεύουμε μάλλον ατσούμπαλα, στην αρχή με αμήχανο βήμα και μιμούμενοι τους διπλανούς, η ένταση και ο ρυθμός μας παρασέρνουν, ώσπου ξαφνικά κοπανάμε δυο απανωτές κουτουλιές μεταξύ μας! Το σοκ ήταν τόσο έντονο που συνειδητοποιούμε πως θέλουμε να μάθουμε να χορεύουμε rock ‘n’ roll! Ψάχνουμε και έτσι βρίσκουμε τους Rollin’ Foxes, την ομάδα που έφερε το γνήσιο rock ‘n’ roll στην Αθήνα και με το Blue Fox μας καταδίκασε να περνάμε αδιάφορα σε οποιοδήποτε άλλο συμβατικό μπαρ, δίχως χορό. Σας τους παρουσιάζουμε:
-Είστε ο Μάνος και η Ρόδη, δημιουργοί των Rollin’ Foxes. Πείτε μας δυο λόγια για τη δημιουργία της ομάδας, το ήδη θρυλικό Blue Fox (και την ιδέα για τη συνδυαστική λειτουργία του ως bar–στεκιού χορού), την ιστορία των ονομάτων τους και τη γενικότερη δραστηριοποίησή σας στον χώρο του rock ‘n’ roll σήμερα.
Εν αρχή ην το Blue Fox, καθότι πριν απ’ αυτό ο όρος “swing” ήταν άγνωστος στην Ελλάδα και το “rock ‘n’ roll” θύμιζε μόνο τον Elvis. To Blue Fox, που πήρε το όνομά του από το αντίστοιχο κέντρο διασκέδασης της Αθήνας του '50, την «Μπλε Αλεπού» (σ.σ. για το οποίο συζητάει και η παρέα των «κουρελιών» στην ταινία Τα Κουρέλια Τραγουδάνε Ακόμα του Νίκου Νικολαΐδη), και τυχαία ο χώρος ανήκε στον ίδιο ιδιοκτήτη (!), άνοιξε το καλοκαίρι του 2007 με σκοπό να επαναφέρει αυτές τις μουσικές. Το 2010, φτιάξαμε τη χορευτική ομάδα των Rollin’ Foxes (από το rock ‘n’ “roll” και το blue “fox”) ώστε να ολοκληρωθεί ως ιδέα και πρόταση διασκέδασης. Έκτοτε, η δράση μας πέρα από τα μαθήματα και τα πάρτυ αφορά στη διοργάνωση θεματικών εκδηλώσεων, συναυλιών, εκδρομών, φεστιβάλ, σεμιναρίων κ.ά. αλλά και στη δικτύωση της ελληνικής rock ‘n’ roll σκηνής με αυτή του εξωτερικού.
-Ποια η σχέση του rock ‘n’ roll με άλλα «συγγενικά είδη» π.χ. lindy hop, hully gully, swing; Μπορούμε να μιλήσουμε για μια «οικογένεια» μουσικών και χορών με όμοια χαρακτηριστικά και κοινά μουσικοχορευτικά γνωρίσματα;
Το rock ‘n’ roll μουσικά κατάγεται από διάφορα είδη μουσικής, ανάλογα με την περιοχή της Αμερικής που αναπτύχθηκε, swing, western swing, blues, rhythm ‘n’ blues, country. Χορευτικά, γεννήθηκε από το Lindy hop, τον χορό του swing, όταν η μουσική άρχισε ν’ αλλάζει και να αποκτά τα χαρακτηριστικά που έχει το ροκ ως σήμερα, λιγότερα πνευστά, ηλεκτρική κιθάρα, κοντραμπάσο. Ο όρος “swing” χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα χορευτικά περιλαμβάνοντας τόσο το lindy hop όσο και το rock ‘n’ roll ή boogie woogie (σύγχρονη ευρωπαϊκή ονομασία), καθώς και άλλους χορούς της εποχής. Το hully gully είναι γραμμικός ομαδικός χορός (line dance) και ανήκει σε μία διαφορετική κατηγορία, της ίδιας περίπου εποχής.
-Το rock ‘n’ roll ξεκίνησε στην Αμερική κάπου στα τέλη ‘40 - αρχές ‘50 ως μουσική, χορός, διασκέδαση αποκλειστικά των μαύρων. Τι συντέλεσε κατά τη γνώμη σας στην ευρύτερη διάδοση του αλλά και την μετέπειτα πτώση του στις αρχές του ‘60;
Τεχνολογικά η διάδοσή του οφείλεται κατά πολύ στην εφεύρεση του τρανζίστορ, που επέτρεπε στους έφηβους λευκούς αρχικά να ακούν σταθμούς μικρότερης εμβέλειας, όπου παιζόταν rock ‘n’ roll, σε αντίθεση με τους μεγάλους σταθμούς που έπαιζαν την ποπ μουσική της εποχής. Επίσης, η τηλεόραση εισήγαγε το rock ‘n’ roll σε όλα τα σπίτια, κυρίως μέσα από την προβολή ταινιών που το προωθούσαν και στις οποίες εμφανίζονταν ολοένα και περισσότεροι λευκοί καλλιτέχνες. Κοινωνικά, ήταν η περίοδος μετά το τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, κατά τον οποίο το αμερικάνικο όνειρο δέχτηκε μεγάλο πλήγμα και με αφορμή την αλλαγή της δεκαετίας, ο ήχος του rock ‘n’ roll υποσχόταν μία ανανέωση που υμνούσε τη χαρά της ζωής. Τέλος, η δυνατότητα του «αμερικάνικου ονείρου» να μπορεί ο καθένας να ηχογραφήσει σε ένα στούντιο με την ελπίδα να αναγνωριστεί, ενθάρρυνε όλο και περισσότερους λευκούς καλλιτέχνες στην πορεία. Η μετέπειτα πτώση του ήρθε ως λογική εξέλιξη μιας και άρχισαν να γεννιούνται πλέον καινούργια είδη μουσικής.
- Στην Αμερική των έντονων φυλετικών διακρίσεων το rock ‘n’ roll επιτέλεσε σημαντικό κοινωνικό ρόλο, μιας και γεφύρωσε κάπως το χάσμα μεταξύ λευκών - μαύρων, κάνοντας τους μεν να τραγουδούν την μουσική των δε και όλους να χορεύουν σε κοινές παρέες. Ποιος ο κοινωνικός - ψυχαγωγικός ρόλος του rock ‘n’ roll σήμερα, και δη στην Ελλάδα της κοινωνικοοικονομικής κρίσης;
Στην Αμερική του ‘50, το rock ‘n’ roll, μέχρι τουλάχιστον ν’ αρχίσει να πουλάει για τα καλά και να ενώσει τους μεν με τους δε, δηλαδή από το 1956 και μετά, υμνούσε μεν τη χαρά της ζωής, ωστόσο διωκόταν ηθικά από τους συντηρητικούς λευκούς, την εκκλησία, ακόμη και τον νόμο, σε πολιτείες όπου δεν επιτρεπόταν να εμφανίζονται αφροαμερικανοί καλλιτέχνες, ούτε και να διασκεδάζουν στον ίδιο χώρο λευκοί και Αφροαμερικανοί. Σήμερα, το rock ‘n’ roll στην Ελλάδα της κοινωνικοοικονομικής κρίσης, συμβολίζει αφενός μία εναλλακτική διασκέδαση που περιλαμβάνει τόσο την κοινωνικοποίηση όσο και την επικοινωνία, το ανήκειν σε μία ομάδα και τη σωματική επαφή, αφετέρου μία εποχή πιο αθώα, αγνή και ελπιδοφόρα. Ωστόσο, υπάρχει και η μόδα.
-Πώς εξηγείτε την συνεχόμενη άνθηση που γνωρίζει στην Ελλάδα to rock ‘n’ roll, σε σύγκριση με άλλους χορούς «εποχής»; Διακρίνετε στον κόσμο (μέσω του rock ‘n’ roll) μια ακόμα τάση για αναπόληση -επιστροφή στο παλιό, ακόμα και χωρίς πλήρη συνείδηση των τότε συνθηκών, ή το rock ‘n’ roll λειτουργεί και ως μία ουσιαστική διέξοδος - φυγή;
Το rock ‘n’ roll, σε σύγκριση με το swing, που είναι το άλλο μεγάλο μουσικοχορευτικό ρεύμα της εποχής, δεν γνωρίζει την ίδια άνθηση κι αυτό ισχύει παγκοσμίως. Ωστόσο, για τα ελληνικά δεδομένα και για τα δέκα περίπου χρόνια που αριθμεί, από το άνοιγμα δηλαδή του Blue Fox και μετά, έχει διαδοθεί πάρα πολύ, αφενός λόγω της κατάστασης που περιγράφηκε παραπάνω και αφετέρου χάρη στη σκληρή δουλειά και αφοσίωση στον αρχικό στόχο μας να γίνει κι εδώ γνωστό. Η τάση για αναπόληση, δεδομένου ότι αφορά ανθρώπους που δεν είχαν ζήσει τότε, έχει περισσότερο να κάνει με την ανάγκη για διαφυγή από την πίεση της κρίσης αλλά και για την επαναφορά ενός κόσμου με αξίες και θεσμούς που σήμερα καταρρέουν.
Ο Μάνος και η Ρόδη των Rollin’ Foxes επί το έργον!
-Το rock ‘n’ roll διακρίνεται για τις vintage στυλιστικές - ενδυματολογικές επιλογές και την ευφορία - ξεγνοιασιά που αποπνέουν όλοι όσοι το χορεύουν. Πόσο πραγματική ή επιτηδευμένη είναι αυτή η ευφορία, και ποια είναι η βαθύτερη –για εσάς– φιλοσοφία του rock ‘n’ roll;
Το πόσο πραγματική ή επιτηδευμένη είναι η ευφορία που αποπνέει ο καθένας είναι προσωπικό θέμα. Υπάρχουν άνθρωποι που θα κάνουν τα πάντα για να τους κοιτούν όταν χορεύουν και που μια βραδιά σε πάρτυ σημαίνει γι’ αυτούς βραδιά εξάσκησης και προβολής. Για μας, το rock ‘n’ roll χορευτικά είναι μία κατάσταση μέσα από την οποία διασκεδάζεις, επικοινωνείς, χορεύεις, συναντάς φίλους με αποτέλεσμα η χαρά να είναι πραγματική. To rock ‘n’ roll δεν έχει φιλοσοφία, είναι μουσικό ρεύμα, ωστόσο ο καθένας μπορεί να αναπτύξει τη δική του και για κάποιους, ειδικά παλιότερα, σημαίνει «ό,τι να 'ναι».
-Έχετε διπλή ιδιότητα, χορευτές αλλά και δάσκαλοι. Πόσο εύκολη είναι μετάδοση αυτού του συναισθήματος του rock ‘n’ roll στους μαθητές σας και πώς επηρεάζει η ψυχολογική σας διάθεση και η υπόλοιπη καθημερινότητα την διδασκαλία σας;
Όπως σε όλα τα πράγματα, έτσι και στη διδασκαλία του rock ‘n’ roll, η μετάδοση αφορά λιγότερο στην ικανότητα μεταδοτικότητας, που έρχεται άλλωστε και με τον καιρό, και περισσότερο στο πόσο έντονα το ζει κανείς και κυρίως πόσο θέλει να το μοιραστεί. Το rock ‘n’ roll είναι η καθημερινότητά μας ούτως ή άλλως. Η διάθεσή μας μπορεί να τονώσει τη διδασκαλία ή να τονωθεί απ’ αυτή.
-Στα μαθήματα εστιάζετε αρκετά στη σημασία της επαφής - έντασης ανάμεσα στον leader και στην follower, και ειδικότερα στην συνεχή οπτική επαφή που πρέπει να έχουν. Πόσο εύκολο είναι σήμερα που η ψηφιακή επικοινωνία και η εσωστρέφεια εξαπλώνεται, δύο –συνήθως άγνωστοι– να εστιάζουν ο ένας στο βλέμμα του άλλου;
Ο όρος “rock ‘n’ roll” προέρχεται από την αργκό των Αφροαμερικανών της εποχής που σήμαινε την ερωτική πράξη. Οι τίτλοι και οι στίχοι των τραγουδιών είναι γεμάτοι σεξουαλικά υπονοούμενα, γεγονός που για τους Αφροαμερικανούς δεν περιείχε κανένα στοιχείο ντροπής και κατακραυγής, αντίθετα με τους ηθικολόγους λευκούς που συντηρούσαν τη βιτρίνα του καθωσπρεπισμού. Σε πρώτη φάση φαίνεται να είναι δύσκολο για δύο άγνωστους και ειδικά του αντίθετου φύλου - ρόλου να κοιτάζονται στα μάτια, την ώρα μάλιστα που έχουν σωματική επαφή και πολύ κοντινή απόσταση. Αυτό όμως είναι κάτι που ανέκαθεν είχε βαθμό δυσκολίας, για τους ίδιους αλλά και διαφορετικούς λόγους κάθε φορά. Ωστόσο, φαίνεται ότι οι άνθρωποι το ξεπερνούν πολύ γρήγορα γιατί ο στόχος δεν είναι σεξουαλικός και γιατί πάντοτε έχουν ανάγκη την επαφή και την επικοινωνία.
-Πείτε μας για το επόμενο μεγάλο rock ‘n’ roll γεγονός της Αθήνας!
Το επόμενο μεγάλο event της ομάδας μας αλλά και όλου του ελληνικού rock ‘n’ roll χώρου είναι το BIG Beat με τη συναυλία του Mike Sanchez την Κυριακή 19 Μαρτίου στο Fuzz Live Music Club, που θα συνοδεύεται από τους Έλληνες Hi Rollers. Ο Sanchez, τραγουδιστής και πιανίστας, είναι από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες του χώρου παγκοσμίως και έρχεται ως καλεσμένος των Rollin’ Foxes για δεύτερη φορά. Θα είναι μία βραδιά με πολύ ξεσηκωτική μουσική, πολύ χορό και πολλή διασκέδαση! Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε και στο σχετικό event στο facebook.
Τη συνέντευξη πήραν για το Kaboom η Αυγή Τσολάκου και ο Δημήτρης Σούλτης.
