Η 26χρονη τραγουδοποιός έρχεται στις 6 Νοεμβρίου στην Αθήνα. Με αφορμή το επερχόμενο live της, ο Γιάννης Ραουζαίος μίλησε μαζί της εφ' όλη της ύλης.
Γ.Ρ: Είναι η πρώτη φορά που επισκέπτεσαι την Ελλάδα. Θα ήθελα να ξέρω αν έχεις παρατηρήσει κάτι που να έχει σχέση με την ελληνική underground κουλτούρα.
Ζ.J: Δεν έχω κάνει κάποια ιδιαίτερη έρευνα, αλλά έχω ακούσει πως η Ελλάδα έχει ωραία black metal σκηνή.
- Έχεις σλαβική καταγωγή. Κατά πόσο αυτή η καταγωγή και κυρίως η βαθιά ιδέα της ευαισθησίας που υπάρχει στην σλαβική καρδιά σε έχει επηρεάσει;
-Δεν είμαι σίγουρη, αλλά νιώθω μια ισχυρή σύνδεση με την σλαβική μου κληρονομιά.
- Αναφέρεις ως κύρια επιρροή σου τα γαλλικά.
- Παρακολούθησα γαλλικά στο Πανεπιστήμιο και επίσης μου αρέσει η γαλλική λογοτεχνία και φιλοσοφία. Επίσης, κάνουν πολύ καλές ταινίες τρόμου!
- Αν θέλεις, μίλησέ μου για την συνεργασία σου στο παρελθόν με τους Former Ghosts.
- O Freddy Ruppert επικοινώνησε μαζί μου και μου ζήτησε να τραγουδήσω σε ένα από τα τραγούδια του. Κρατήσαμε επαφή και γίναμε φίλοι. Λατρεύω τα τραγούδια του και ζητώ να αναμειγνύομαι κάθε φορά που δουλεύει σε κάτι καινούριο. Τον πιέζω να γράφει περισσότερη μουσική!
- Ποια είναι η αποψή σου για το πρόσωπο της μοντέρνας ποπ μουσικής; Φαίνεται να υπάρχει ένα μεγάλο κενό ανάμεσα σε καλλιτέχνες σαν εσένα και στην mainstream.
-Είναι περίεργη περίοδος για τη μουσική γενικά, πόσω μάλλον για την μοντέρνα ποπ. Νιώθω πως κάθε μέρα ξέρω όλο και λιγότερα για την ποπ μουσική.
Υπήρξε ένα σύντομο χρονικό διάστημα κατα το οποίο ήταν πολύ εντυπωσιακό να βλέπει κανείς πειραματική ποπ στα διαγράμματα, αλλά φαίνεται πως τελευταία έχει γίνει πολύ βολική και συμβατική.
-Είμαι θαυμάστρια του JG Trirwell από τότε που ήμουν έφηβη, επομένως ήταν πολύ σουρεαλιστικό και συναρπαστικό να συνεργαστώ μαζί του. Ήταν απίθανο να δουλεύω μαζί του- δουλεύει γρήγορα και διαισθητικά. Τρέφω μεγάλο σεβασμό και θαυμασμό για αυτόν και ως πρόσωπο και ως μουσικό.
- Πριν από λίγα χρόνια είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω μία από τις συναυλίες σου στην Νέα Υόρκη. Η λυρική και η συνολική εικόνα σου στην σκηνή ήταν εκπληκτική. Τι σημαίνει για εσένα η "επί της σκηνής" εμπειρία και πώς αυτό επηρεάζει την γενική σου καλλιτεχνική εικόνα;
- Το να παίζω ζωντανά έχει γίνει πολύ σημαντικό. Το να ηχογραφεί κανείς μόνος στο στούντιο είναι σαν να λειτουργεί στο κενό, αλλά μόλις ανέβει στην σκηνή όλα γίνονται πολύ αληθινά. Είναι πολύ σημαντικό να έχει κανείς την δυνατότητα να μεταφέρει φυσικά τη μουσική στο κοινό. Μπορεί να μοιάσει με δημόσιο εξορκισμό.
-Κάποτε είχες πει πως σου αρέσει η μουσική που σε κάνει να αισθάνεσαι άβολα. Είναι αυτό μακρυά από το να αποκαλύψει κρυμμένα στρώματα της ανθρώπινης κατάστασης;
-Έτσι πιστεύω. Μου αρέσει να τραντάζομαι. Με εκπλήσσει να ανακαλύπτω νέα συναισθήματα. Η δύσκολη ή άβολη μουσική υποκινεί ένα άγχος στον ακροατή το οποίο παραμονεύει διαρκώς ακριβώς κάτω από την επιφάνεια.
Είναι καλό να εξωτερικεύεται και να αναγνωρίζεται κάθε τόσο.
-Θα ήθελες να μας πεις λίγα πράγματα για την αινιγματική μουσική αίσθηση που αφήνουν άλμπουμ όπως το Versions και το πρόσφατο σου Taiga με τον συμβολικό σιβηρικό τίτλο;
-Το άλμπουμ Versions ήταν μια άσκηση αυτοκάθαρσης και αποκαλύφθηκε τι βρισκόταν κάτω από την ομίχλη. Το άλμπουμ Taiga ήταν η επόμενη επίδραση, καθώς βρήκα μια ανεξάντλητη πηγή νέας έμπνευσης από το ξέφωτο.
-Ποια η άποψή σου για την αγάπη; Πόσο επηρεάζει τη γενική ατμόσφαιρα της ζωής σου και της δουλειάς σου ειδικότερα;
- Χωρίς αγάπη είσαι απλώς ένα ζώο. Η αγάπη μάς δίνει έναν λόγο να κάνουμε πράγματα που εναντιώνονται στα ένστικτα μας και το βρίσκω αυτό ενδιαφέρον και σημαντικό.
Τη συνέντευξη μετέφρασε από τα αγγλικά η Μάρα Κτενά.
