Ήταν 4 Απριλίου του 1913 όταν ο μικρός McKinley Morganfield γεννήθηκε στην Ισακένα, μια κομητεία στο Δέλτα του Μισσισσιπή. Του άρεσε να παίζει στα λασπόνερα του βαθύ νότου· έτσι του κόλλησε το παρατσούκλι “Muddy”, Λασπώδης – ο ίδιος πρόσθεσε το “Waters”, κι έτσι ο ΜcKinley δημιούργησε το ψευδώνυμο με το οποίο θα έμπαινε στο πάνθεον της μουσικής και θα κέρδιζε για σχεδόν πέντε δεκαετίες τον τίτλο του πατέρα της μπλουζ σκηνής του Σικάγο.
Διότι ο πολύς Μuddy Waters έχτισε τον θρύλο του στις μπλε, τις χαμηλές, επιτηδευμένα φάλτσες, νότες των μπλουζ: στο ενδιάμεσο της σκληρής δουλειάς στις βαμβακοφυτείες, έμαθε ως τα εφτά του να παίζει φυσαρμόνικα και στα δεκαεφτά του αγόρασε από τους Sears and Roebuck του Σικάγο την πρώτη του κιθάρα έναντι έντεκα δολαρίων. Aυτοδίδακτος, ανέπτυξε το στυλ του βασισμένος σε καλλιτέχνες της εποχής όπως οι Robert Johnson και Son House.
Στα 18 του παντρεύτηκε κι άνοιξε το πρώτο μαγαζί του με ζωντανή μουσική, τζουκ μποξ με τις τελευταίες μπλουζ επιτυχίες και –τι άλλο;- moonshine, παράνομο διάφανο αλκοόλ.
Το καλοκαίρι 1941, η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου των Ηνωμένων Πολιτειών έστειλε τους Alan Lomax και John Work για να ηχογραφήσουν μουσικούς της επαρχίας –έτσι, ο Muddy Waters έκανε την πρώτη του ηχογράφηση έναντι είκοσι δολαρίων και δύο αντιτύπων. Η ηχογράφηση αυτή υπάρχει ακόμη με ημερομηνία 31/09/1941:
Ο Μuddy λίγο μετά μετακόμισε στο Σικάγο, όπου γρήγορα συνειδητοποίησε ότι έπρεπε να προσθέσει στην κιθάρα του ρεύμα: ο ηλεκτρικός ήχος είχε ήδη δημιουργήσει ένα κοινό που διψούσε για κάτι διαφορετικό από την αυθεντική παράδοση του Δέλτα. Άλλαξε στυλ, και η τεχνική του μαζί με την φωνή του τον εκτόξευσαν σύντομα. Δισκογραφικά συμβόλαια με την Columbia, και την Chess, ηχογραφήσεις που κατακτούσαν τα chart, συνεργασίες με μουσικούς όπως ο Ottis Spann και ο Willie Dixon και ούτω καθ’εξής... Ο τύπος βοήθησε τον Chuck Berry να υπογράψει το πρώτο του συμβόλαιo! Για τις διακρίσεις παγκοσμίως δεν χρειάζεται να τα πούμε από εδώ, υλικό υπάρχει άφθονο σαν τα Grammy που στόλιζαν το σαλόνι του στο Σικάγο.
Το αγροτόπαιδο από τις βαμβακοφυτείες του Μισισιπή χάραξε βαθιά το βινύλιο της ιστορίας της μουσικής και όταν η ροκ άρχισε να παίρνει την σκυτάλη από την μπλουζ, δεν έχασε τίποτα σε επίπεδο αναγνώρισης: οι ίδιοι οι Rolling Stones πήραν το όνομά τους από τραγούδι του, μουσικά δάνεια, έμπνευση και διασκευές του υπήρξαν από τον Jimmy Hendrix, τους Led Zeppelin, τον Eric Clapton και τους Cream, τους AC/DC, τους Beatles, τον B.B. King…
Είπαμε, ορόσημο. Rolling stone. Hoochie coochie man και mannish boy μαζί.
Κι ας μην έπιανε σε αυτήν το mojo του!
