Αναλύοντας τον Φοίβο

Ομολογούμε απροκάλυπτα ότι στο Kaboom θεωρούμε τον Φοίβο Δεληβοριά έναν από τους σημαντικότερους Έλληνες τραγουδοποιούς της εποχής μας. Ίσως τον σημαντικότερο.

Μεγαλώσαμε, βλέπετε, σε βιωματική αλληλεπίδραση με τα τραγούδια του: η ποιητική τους μας άγγιζε, και μας αγγίζει, βαθιά. Xτισμένη με τα υλικά που κι εμείς οι ίδιοι παρατηρούσαμε γύρω, υλικά μιας πραγματικότητας με λεμονιές στην Κοραή και περικοκλαδες στου Ζώναρς. Έχουμε φορά την φορά νιώσει σαν τον Κάγκνεϊ μπροστά στη Ρίτα Χεϊγουορθ, ξανά και ξανά εν μέσω ενός πελάγους με μπουκάλια και βιβλία και καπνό.

Ήταν σχεδόν επόμενο να επιδιώξουμε αυτή την συνέντευξη και να μην το κάνουμε εύκολο. Επιδιώξαμε -το αν το καταφέραμε θα το κρίνετε εσείς- να φωτίσουμε τα κρυφά στοιχεία της δημιουργίας του, τις καταβολές του, την αλήθεια αυτή που περισσεύει από τις παρτιτούρες.

Η ριζοσπαστικοποίηση στον δημόσιο λόγο του, η αυξανόμενη παρέμβαση του στα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα, η στάση του, τόσο σταθερά στραμμένη στην ιδέα της συλλογικότητας, μας είχαν γεννήσει κι άλλες απορίες· όχι πλέον για το ποια είναι η Κική ή ο Πατώκος, μα για το ποιος είναι, εντέλει, ο Φοίβος Δεληβοριάς.

Σας παραδίδουμε λοιπόν με χαρά, εν γνώσει του τετριμμένου της έκφρασης, τη συνέντευξη αυτή που του πήραμε. Προσπαθήσαμε σκληρά να τον βασανίσουμε, να τον βομβαρδίσουμε, να αποσπάσουμε κάθε αλήθεια από αυτόν τον τραγουδοποιό και τον καταγραφέα. Πήγαμε μάλλον διαβασμένοι κι ετοιμοπόλεμοι, κι εκείνος ήρθε ειλικρινής στο καφέ της Καλλιθέας που δώσαμε ραντεβού- και τον ευχαριστούμε για αυτό.

Μάλιστα: σας γνωστοποιούμε, κυρίες και κύριοι, ότι βρήκαμε τον Φοίβο Δεληβοριά να είναι αυτός ακριβώς που ελπίζαμε να είναι και ακόμη καλύτερος. Τα περισσότερα τα μοιραζόμαστε τώρα μαζί σας.

Εμπρός λοιπόν. Χαθείτε κι εσείς στα τραυματισμένα όνειρα μιας πόλης που είναι μεγαλύτερη, έτσι θέλουμε να πιστεύουμε, από το άθροισμα των κατοίκων της μέσα από την εξομολόγηση του Φοίβου, περπατήστε στα στενά της που μεταλλάσσονται και πότε παραείναι πολύβουα για να χωρέσουν τον σκύλο τον Βαγγέλη, πότε πάλι είναι έρημα σαν την Καλλιθέα με τις ταράτσες που καίνε το καλοκαίρι.

"Η ζωή”, είπε κάποιος κάποτε, “...μόνο έτσι είναι ωραία”.

Bαγγέλης Δαρούσος

***

Μια παραγωγή του Περιοδικού Kaboom

Σκηνοθεσία & Μοντάζ: Λουκάς Παλαιοκρασάς

Οπερατέρ: Έλενα Νασάτι

Ερωτήσεις:

Κωνσταντίνος Γκέκας

Βαγγέλης Δαρούσος

Μάριος Κατρίτσης

Γιάννης Κτενάς

Στεφανία Κωνσταντέλλου