1934: «Κλάιντ Μπάροου και Μπόνι Πάρκερ, με την ωμότητα των επιθέσεών τους έχουν γδάρει την ψυχή αυτής της χώρας»
Το κυνήγι είναι συνυφασμένο με την ίδια τους την ύπαρξη. Έτσι λοιπόν ξεκινούν ίσως το τελευταίο κυνήγι της ζωής τους προσπαθώντας να ξεφύγουν από τους εξωτερικούς και τους εσωτερικούς τους διώκτες. Ποιοι άραγε είναι οι πιο επικίνδυνοι;
Οδηγώντας ένα κλεμμένο Ford V8 γεμάτο με όπλα, η Μπόνι Πάρκερ και ο Κλάιντ Μπάροου, κυνηγημένοι από την αστυνομία βρίσκουν ένα τελευταίο καταφύγιο.
Τραυματισμένοι και εξαντλημένοι θα ζήσουν τις τελευταίες τους στιγμές προσπαθώντας να ξεφύγουν από τους δαίμονες τους ενώ ο χρόνος μετράει αντίστροφα για την προσωπική τους ελευθερία.
Βασισμένο στην αληθινή ιστορία του διάσημου ζευγαριού που σάρωσε τις νότιες πολιτείες της Αμερικής, το έργο ακροβατεί μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας, θανάτου και ζωής, έχοντας ομήρους τους θεατές, συνένοχους σε ένα παιχνίδι όπου το τέλος μπορεί να είναι μόνο ο θάνατος.
Οι ηθοποιοί κινούνται σκηνικά σε έναν εικαστικό χώρο δράσης δημιουργώντας στους ίδιους και στους θεατές μια αυξανόμενη πίεση. Εκεί μέσα προσπαθούν να ανακαλύψουν την πραγματική σχέση κυνηγού και θηράματος, με μόνη τους συντροφιά τους... ομιχλώδεις ήχους ενός σαξοφώνου! Δημιουργούν ένα συνεχόμενο παιχνίδι ομηρίας με τους θεατές χωρίς ουσιαστικά να γνωρίζουν τον πραγματικό όμηρο.
πληροφορίες παράστασης:
*από 20 Ιανουαρίου 2016, κάθε Τετάρτη στις 21:15
*Θέατρο Βαφείο - “Λάκης Καραλής”, Αγίου Όρους 16 & Κωνσταντινουπόλεως 115
*διάρκεια 80’ (χωρίς διάλειμμα)
*τιμές εισιτηρίων: 10€ γενική είσοδος, 5€ μειωμένο
*περισσότερες πληροφορίες εδώ
συντελεστές:
Κείμενο: Adam Peck | Σκηνοθεσία: Λευτέρης Παπακώστας | Φωτισμοί: Κώστας Παπαθεοδώρου | Σκηνικά-κουστούμια: Μάριος Ράμμος | Μουσική- σχεδιασμός ήχου: Μάριος Τσάγκαρης | Βοηθός Σκηνοθέτη: Δωροθέα Δημητρίου | Επιμέλεια παράστασης: Δημήτρης Λογοθέτης | Δημόσιες σχέσεις: Θεοδόσης Σκαρβέλης |Σκίτσο αφίσας: Σάββας Κοντός | Επιμέλεια αφίσας: Ζέττα Τουλή.
Ερμηνεύουν: Οδύσσεια Μπουγά, Γιώργος Αδαμαντιάδης, Θεοδοσία Σαββάκη.
και ένα ενδιαφέρον ιστορικό ανάλεκτο, για τη σχέση των Bonny&Clyde με τη μουσική:
H μεγάλη αγάπη ενός μικρού γιου μιας φτωχής αγροτικής οικογένειας, του Κλάιντ Μπαντ Μπάροου, ήταν η μουσική. Ο Κλάιντ λάτρευε να τραγουδά στο αγρόκτημα παίζοντας μια παλιά κιθάρα. Στα χρόνια που πέρασαν έμαθε μόνος του να παίζει σαξόφωνο, και διαφαινόταν μια λαμπρή καριέρα στη μουσική. Επηρεασμένος όμως αρνητικά από τον μεγαλύτερο αδερφό του, Μπακ, όπως και από ένα “σκοτεινό” φίλο της οικογένειας, δεν πέρασε καιρός μέχρι ν’ αλλάξουν τα ενδιαφέροντα του από τη μουσική, στην κλοπή αυτοκινήτων.
Η μικρή Μπόνι Πάρκερ, μεγαλώνοντας στο δυτικό Τέξας, αγάπησε και εκείνη τη μουσική, όπως και την σκηνή. Συμμετείχε στα “θεάματα” του σχολείου της και σε σόου ταλέντων, τραγουδώντας επιτυχίες του Broadway και της country. Λαμπερή και όμορφη, έλεγε στους φίλους της ότι θα έβλεπαν τ’ όνομα της στη μεγάλη οθόνη μια μέρα. Ήταν μεγάλη θαυμάστρια της έβδομης τέχνης και ονειρευόταν το μέλλον της μπροστά από τις κάμερες.
Διάσημοι έγιναν και οι δύο, άλλα όχι ακριβώς όπως το είχαν οραματιστεί. Η Μπόνι εμφανίστηκε στην οθόνη που ονειρευόταν, αλλά μόνο στα ειδησεογραφικά δελτία που περιέγραφαν τα κατορθώματα και τις εγκληματικές περιπέτειες εκείνης και του Κλάιντ. Η φήμη τους εξαπλωνόταν μέσω τοπικών εφημερίδων και περιοδικών. Αν και μερικές φορές απολάμβαναν την προσοχή, τις περισσότερες φορές δυσκόλευε τις ζωές τους η ολοένα αυξανόμενη αναγνωρισιμότητα.
Ο Κλάιντ και η Μπόνι ποτέ δεν παρέδωσαν τα όνειρά τους. Τα περιοδικά για τον κινηματογράφο που διάβαζε η Μπόνι, συχνά βρίσκονταν σε κλεμμένα αυτοκίνητα που έβρισκε η αστυνομία, και ο Κλάιντ είχε πάντα μαζί την κιθάρα του μέχρι ν’ αναγκαστεί να την αφήσει σε μία αστυνομική καταδίωξη (Αργότερα ζήτησε από την μητέρα του να επικοινωνήσει με την αστυνομία για να της την δώσουν, αλλά εκείνοι αρνήθηκαν). Ο Κλάιντ κράτησε το δικαίωμα του στη μουσική μέχρι το τέλος - στο αυτοκίνητο τους βρέθηκε το σαξόφωνο του.
(*απόσπασμα σε ελεύθερη απόδοση στα ελληνικά από εδώ )
[επιμέλεια κειμένου: Αναστάσης Πετρολέκας]
