|Δεκαετία του 1920,Νέα Υόρκη…
Η εποχή των Big Bands, της jazz,του swing,των cabaret και του burlesque…
Η εποχή που γεννήθηκε η μουσική μέσα από τη διαφθορά και το ρατσισμό.
Στις αρχές του 20ου αιώνα οι καλλιτέχνες, οι μεγάλες μπάντες με τα πνευστά και τα τύμπανα χρωματίζουν και αφήνουν ανεξίτηλο το στίγμα τους στην ιστορία της μουσικής αυτής σκηνής, κληροδοτώντας ήχους διαχρονικούς και μια αναντικατάστατη παρακαταθήκη για το μέλλον.
Κάπου εκεί, το 1923, το θρυλικό Cotton Club ανοίγει τις πόρτες του, για να φιλοξενήσει τα πιο μεγάλα ονόματα της jazz και swing σκηνής. Ο Duke Ellington, o Cab Calloway, η Ethel Waters, o Count Basie, η Bessie Smith, οι Nicolas Brothers, η Ella Fitzgerald είναι μόνο λίγοι από τους καλλιτέχνες που ξεκίνησαν και αναδείχτηκαν από το Cotton Club.
|Η ιστορία όμως ξεκινά λίγα χρόνια πριν, με το Night Club ‘’Deluxe’’ όταν ο αφροαμερικανός πρωταθλητής βαρέων βαρών, Jack Johnson,ανοίγει στην καρδιά της μαύρης κοινότητας του Harlem, στην 142 street & Lenox Avenue, ένα χώρο 400 θέσεων. Αργότερα, το 1922, περνά στα χέρια του Owen Madden ή αλλιώς ‘’Mr. Owney’’, γνωστή φιγούρα του τότε υποκόσμου της περιοχής. Ο Owney επανιδρύει την επιχείρηση, δίνοντάς της το όνομα με το οποίο θα μείνει στην ιστορία… Cotton Club.
Στην Αμερική της ποτοαπαγόρευσης και της μαφίας, ο Madden αρχικά χρησιμοποιεί το Cotton Club για να πουλήσει One Dollar Beer. Η πώληση αλκοόλ οδηγεί στο κλείσιμο του χώρου αρκετές φορές, αλλά ο Owney διαθέτει τις κατάλληλες διασυνδέσεις που του επιτρέπουν να τον ξανανοίγει πολύ γρήγορα.
|Οι βαμβακοφυτείες του Νότου (cotton fields), οι οποίες ήταν συνυφασμένες με την μαύρη κοινότητα, αποτέλεσαν έμπνευση για το όνομα αλλά και για την διακόσμηση του Club, δημιουργώντας ένα στιλάτο περιβάλλον. Οι αποκλειστικά αφροαμερικανοί μουσικοί και χορευτές αντιμετωπίζονται ως στοιχείο στο σύνολο της διακόσμησης.
Το jungle style που επιλέγει για τον χώρο ο Madden με shows- υπερπαραγωγές για την εποχή, έχει προέκταση ακόμα και στα κοστούμια των καλλιτεχνών. Σκοπός του είναι να προσελκύσει την ανώτερη τάξη των λευκών της Νέας Υόρκης, ενώ ταυτόχρονα απαγορεύει στους μαύρους του Harlem να διασκεδάσουν εκεί. Ακόμα και ο Duke Ellington, αναγκάζεται να ζητήσει άδεια για να επιτραπεί στους φίλους του να παρακολουθήσουν το show του.
Η κατάσταση στο Harlem είναι ήδη οξυμένη κι αυτή η πολιτική που επιλέγει ο ‘’Owney’’ για το Club προωθεί ακόμη περισσότερο τον ρατσισμό που δέχονται οι μαύροι από την κοινότητα των λευκών και προκαλεί αντιδράσεις. Μοναδική ‘’διέξοδος’’ της κατάστασης, που μπορεί να θεωρηθεί και ένδειξη διαμαρτυρίας, οι υπαίθριες μουσικές σκηνές στους δρόμους του Harlem, που δημιουργούνται από άσημους μαύρους μουσικούς. Είναι αξιοσημείωτο πως ο χώρος παρέμεινε κλειστός για περίπου ένα χρόνο εξαιτίας εξεγέρσεων και διαδηλώσεων ενάντια στην ρατσιστική πολιτική του.
|Η άνθηση της Jazz & Blues σκηνής συνοδεύει και την άνθηση του Cotton Club το οποίο ξεχωρίζει ανάμεσα σε χιλιάδες Clubs της εποχής αφού εκεί διασκεδάζει η αφρόκρεμα της Νέο-υορκέζικης ελίτ.
Η προτίμηση που του δείχνουν δεν είναι τυχαία. Το Cotton Club διαφέρει. Η βραδιά και η πρώτη παράσταση ή αλλιώς parade ξεκινά τα μεσάνυχτα. Κι εκτός αυτού, φιλοξενεί τα μεγαλύτερα ονόματα της εποχής όπως ο Duke Ellington, του οποίου το όνομα είναι απόλυτα συνδεδεμένο με το Club. Προσλαμβάνεται με την ορχήστρα του το 1927 για πολλά χρόνια. Μερικά χρόνια αργότερα τη σκυτάλη παίρνει ο Cab Calloway, που κάνει εκεί το ντεμπούτο του με το Minnie the Moocher. Αυτός και η ορχήστρα του αναλαμβάνουν ως house band το 1931. Τα χρόνια που εργάζεται στο Cotton Club, γράφει και συνθέτει τα κομμάτια που θα τον αναδείξουν ως τον πρώτο έγχρωμο μουσικό και performer στις Ηνωμένες Πολιτείες, που κατακτά την κορυφή των charts.
Μελίνα Παραφέστα || Deppy Tsakiri
_Επειδή η μουσική δεν είναι μόδα να περάσει_
Οι PoLka DoTs μιλάνε για τη μουσική του χθες και προτείνουν για το σήμερα.