Σούσι και γαλλικές εκλογές.
Κυριακή, 7 Μαΐου 2017. Η Γαλλία ψήφισε στον δεύτερο γύρο προεδρικών εκλογών. Ο Εμμανουέλ Μακρόν είναι ο νέος Πρόεδρος της 5ης γαλλικής δημοκρατίας, ενώ φήμες λένε ότι στις Βρυξέλλες χτες το βράδυ ανοίξανε σαμπάνιες.
Για τον δεύτερο γύρο των εκλογών, είπα να δω τα αποτελέσματα σ' ένα σπίτι με καμιά δεκαριά νέους Γάλλους στρογγυλοκαθισμένους μπροστά από την τηλεόραση, τρώγοντας σούσι και παρακολουθώντας τις πολιτικές εξελίξεις. Πρώτα όμως, τα βασικά. Μέχρι στιγμής τα αποτελέσματα είναι 66,06% για τον Μακρόν και 33,94 % για την Μαρί Λεπέν. Παράλληλα, το ποσοστό των απεχόντων, των λευκών και άκυρων ψήφων ήταν το δεύτερο υψηλότερο που έχει καταγραφεί στην ιστορία δεύτερου γύρου εκλογών. Ο βορράς έδειξε μια κάποια προτίμηση στη Λεπέν, ενώ ο νότος ψήφισε κατά κύριο λόγο Μακρόν. Ενδιαφέρον, αν σκεφτεί κανείς ότι τα μεγαλύτερα κέντρα υποδοχής προσφύγων βρίσκονται στον βορρά. Από τη στιγμή που ανακοινώθηκαν επισήμως τα αποτελέσματα –8μμ ώρα Γαλλίας–, το κυρίαρχο συναίσθημα ήταν αυτό της ανακούφισης και μιας μουδιασμένης αποδοχής.
Η Λεπέν, ως ηττηθείσα, βγήκε πρώτη για να δηλώσει τα συγχαρητήρια της στον νέο Πρόεδρο της Γαλλίας. Ο λόγο της, παρότι ξεκίνησε με ένα ελαφρό κόμπιασμα, γρήγορα άλλαξε χαρακτήρα και αρχίσαμε να ακούμε για θριάμβους επί του εγχώριου πολιτικού κατεστημένου. Υποσχέθηκε να δώσει νέο πρόσωπο στο κόμμα της, ώστε να έρθει πιο κοντά στις γαλλικές προτιμήσεις–κάπου εδώ όλοι στο δωμάτιο έχουμε αρχίσει να υποψιαζόμαστε ότι θα προβεί σε κομματικό λίφτινγκ αλλάζοντας μέχρι και το όνομα του Front National– σε μια προσπάθεια να πείσει τους συμπολίτες της ότι δεν είναι ελέφαντας ή ότι τουλάχιστον δεν είναι η κόρη του πατέρα της.
Ο Μακρόν βγήκε περίπου μία ώρα μετά τα αποτελέσματα και έδωσε μια πρώτη ομιλία που θα συζητηθεί πολύ. Βλέπετε, στην προσπάθειά του να μη φανεί ως υπερήφανος νικητής έδωσε μια μειλίχια και ταπεινή ομιλία που θύμιζε περισσότερο τραγούδι του Ζακ Μπρελ και λιγότερο νικηφόρο λόγο. Δύο πράγματα έκανε ξεκάθαρα πάντως: πρώτον, ότι η Ευρώπη είναι προτεραιότητα και η Γαλλία θα παίξει βασικό ρόλο στην συνδιαμόρφωση της ευρωπαϊκής πολικής ατζέντας και δεύτερον, πως μπορεί να κοιτάει την κάμερα χωρίς να κλείσει τα βλέφαρά του για τρομακτικά πολλή ώρα. Τα παιδιά γύρω μου παρακολουθούσαν μ' ένα πικρό χαμόγελο την ομιλία, ενώ όλοι είπαν έπειτα ότι πήγαν και ψήφισαν με τη λογική του τύπου «μη χείρον βέλτιστο». Σημειωτέον πως στη δεύτερη ομιλία που έδωσε μπροστά από το Λούβρο λίγες ώρες μετά, έκανε είσοδο με την Ωδή στη Χαρά, τον ύμνο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Λίγα λεπτά μετά την πρώτη ομιλία του Μακρόν κάτι πολύ ενδιαφέρον συνέβη, ο Μελανσόν πήρε το λόγο και τα μάτια όλων γύρω μου καρφώθηκαν πάνω του. Οι κουβέντες σταμάτησαν και ο Μελανσόν ξεκαθάρισε γρήγορα πως εκείνος και όχι η Λεπέν θα πάρει το ρόλο της αντιπολίτευσης. Μίλησε για νίκη κατά της ακροδεξιάς και για την ευκαιρία που δίνεται στο γαλλικό λαό να κάνει το κόμμα του, La France Insoumise (Ανυπότακτη Γαλλία, σε ελεύθερη μετάφραση), τον νικητή των βουλευτικών εκλογών. Σε μια κίνηση που είναι μαζί έξυπνη και τολμηρή θύμισε στους υποστηρικτές του ότι είναι παρών και ότι οι βουλευτικές εκλογές πλησιάζουν.
Είναι επίσημο, η Λεπέν δεν κέρδισε και η Ε.Ε. πήρε μια μικρή ανάσα. Ο πιστός τους φίλος είναι Πρόεδρος και αυτό είναι κάτι που όλοι οι Γάλλοι γνωρίζουν. Δεν υπάρχουν ψευδαισθήσεις, τραπεζίτη τον φωνάζουν, ωστόσο η Γαλλία του κάποτε Διαφωτισμού δεν θα επέτρεπε ποτέ να κυβερνήσει κάποιος που δεν αποδέχεται τις αρετές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ταυτόχρονα, κατ' εμέ, η έξοδος της Αγγλίας επηρέασε το αποτέλεσμα στη Γαλλία.
Η Γαλλία έχει νέο Πρόεδρο, είναι ο νεότερος Πρόεδρος στην ιστορία της γαλλικής δημοκρατίας, έχει ελάχιστη εμπειρία στην πολιτική, αν και αυτό ίσως δεν είναι τόσο αρνητικό, και κατατάσσεται στην φιλοευρωπαϊκή πολιτική πτέρυγα της Γαλλίας. Ευχάριστη στιγμή της βραδιάς ήταν όταν ανακάλυψα ότι σχεδόν όλοι οι νέοι Γάλλοι γύρω μου, τους οποίους έχω δει να εκστασιάζονται περισσότερο τρώγοντας haribo παρά συζητώντας περί πολιτικής, στηρίζουν Μελανσόν. Οι προεδρικές φύγανε, οι βουλευτικές πλησιάζουν, μένει να δούμε ποιος θα πει την τελευταία κουβέντα.
