"Θηρεύοντας πράγματα αιώνια/θ'αφήσω να φύγουν τα χρόνια/θα φύγουν, και θα'ναι η καρδιά μου/σα ρόδο που επάτησα χάμου"
Ο Ανδρέας Εμπειρίκος τού έχει αφιερώσει ένα ποίημα (βρίσκεται στην Οκτάνα) που κλείνει ως εξής: "Το λέγω και θα το ξαναπώ πολλάκις-είναι μεγάλος ποιητής ο Κώστας Καρυωτάκης."
Μου φαίνεται πως σε μια εποχή που τα ποιήματα λίγο-πολύ έμοιαζαν, τα δικά του ξεχωρίζουν και δεν μπορείς να τα μπερδέψεις.
Εδώ σε μια πρόσφατη μελοποίηση, από νέους ανθρώπους, που μου άρεσε.
[Γιάννης Κ.]
