Πού πάει ο κόσμος;
Ο περισσότερος κόσμος πάει εκεί που πηγαίνει ο υπόλοιπος κόσμος. Το οξύμωρο βέβαια είναι πως και ο υπόλοιπος κόσμος πάει εκεί που πηγαίνει ο περισσότερος κόσμος. Λόγω του παράδοξου αυτού φαινομένου, ο κόσμος καταλήγει να ακολουθεί μία πορεία που ταυτόχρονα την δημιουργεί ο ίδιος. Κάποιος παρατηρεί από μία καφετέρια πίνοντας ρουμάνικη μπύρα και μονολογεί, "Εκεί που είσαι ήμουνα κι εκεί που είσαι θα 'μαι. Ή κάτι τέτοιο".
Το καλοκαίρι ο κόσμος πάει διακοπές.
Ο κόσμος χρησιμοποιεί τις απόψεις του κόσμου, για να γίνει πειστικός ("Ο κόσμος λέει πως ταιριάζουμε", "Ο κόσμος λέει πως είμαι καλός σ' αυτό που κάνω").
Ο κόσμος λέει ακόμα, πως είναι μικρός.
Ο κόσμος που δεν ανήκει στον τρίτο κόσμο δεν ξέρει αν είναι πρώτος ή δεύτερος.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που προσπάθησαν να μην είναι πια κόσμος. Το αποτέλεσμα ήταν να τους ακολουθήσει αρκετός κόσμος δημιουργώντας έτσι μία νέα υποκατηγορία, γνωστή και ως υπόκοσμο. Αυτοί είναι άνθρωποι με απώτερο σκοπό να εξουσιάσουν τον κόσμο. Στην προσπάθειά τους αυτή χρησιμοποιούν διάφορες μεθόδους όπως να εξολοθρεύουν κόσμο. Πολλές φορές αναρριχώνται και γίνονται ιδιαίτερα δημοφιλείς, υποχρεώνοντας τους εαυτούς τους να υπακούν στις επιταγές του κόσμου.
Κάποιοι προσπαθούν να προστατεύσουν τον κόσμο. Ο κόσμος σαν αντίδραση τους αποφεύγει και συνεχίζει τη συζήτηση για την παρατήρηση της αλληλεπίδρασης του μικρόκοσμου με το μακρόκοσμο.
Στον κόσμο αρέσει να κατηγορεί τον κόσμο. Αυτό συμβαίνει γιατί δεν έχουν καμιά ιδέα για το τι συμβαίνει γύρω τους. Δεν καταλαβαίνω με ποια λογική ο καθένας έχει άποψη και βγαίνει και λέει το μακρύ του και το κοντό του. Ειδικά τώρα με τα διαδίκτυα, ο πάσα ένας, κάνει τον ειδήμονα επί παντός επιστητού. Όλοι έχουν άποψη για όλα και κατηγορούν όποιον πέσει στο δρόμο τους, για να προβάλλουν τις δικές τους αρετές. Άξεστοι μικροπρεπείς, καθήστε γράψτε κι εσείς μια αράδα που να βγάζει νόημα. Ειλικρινά, δεν καταλαβαίνω πού πάει αυτός ο κόσμος!
