Η φετινή οσκαρική χρονιά θεωρώ ότι είναι η πιο ενδιαφέρουσα της τελευταίας 5ετίας . Και, όπως θα έχουν παρατηρήσει οι «πειρατές», είναι η χρονιά με τις περισσότερες πειρατικές διαρροές ταινιών (σε dvdscr μορφή)! Σχεδόν όλες οι υποψηφιότητες καλύτερης ταινίας διέρρευσαν πολύ πριν την πρεμιέρα τους στους αμερικάνικους κινηματογράφους. Μόνο θετικό είναι για εμάς που δεν θέλουμε να έχουμε άποψη για μια υποψηφιότητα. Αλλά για όοολες...
Η απονομή των βραβείων θα γίνει τη καθαρά Δευτέρα 23/2 στο Dolby Theatre του Λος Άντζελες (Novacinema1 ή google it) και στο παρόν άρθρο θα επιχειρήσω να σχολιάσω την ταινία που όπως διαφαίνεται θα κερδίσει τις υποψηφιότητες καλύτερης ταινίας αλλά και την ταινία που μου άρεσε πιο πολύ απ’αυτήν που μάλλον θα τα πάρει όλα.
Birdmanή Η Απρόσμενη Αρετή της Αφέλειας (spoiler alert)
Το Birdman δικαιολογημένα θεωρείται ως η καλύτερη ταινία της χρονιάς. Το στόρι της ταινίας πάει κάπως έτσι: Ο Ρήγκαν Τόμσον (Michael Keaton in real life ή ο πρώτος μπατμαν) είναι ένας ηθοποιός στο ναδίρ της καριέρας του. Καλύτερα γνωστός στο «ευρύ» κοινό ως ο υπερήρωας της ταινίας Birdman. Μάλλον το κοινό ξέρει καλύτερα τον Birdman ως Birdman, και όχι ως Ριγκαν Τομσον. Σε αυτή τη φάση της ζωής του, σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί σε μια θεατρική μεταφορά της ιστορίας What We Talk About When We Talk About Love του Ρέιμοντ Κάρβερ. Μια τελευταία καλλιτεχνική προσπάθεια που πιστεύει πως θα τον επαναφέρει στις δόξες του Birdman. Θα τον ξανακάνει, με όρους Χόλιγουντ, διάσημο. Καθώς η πρεμιέρα της παράστασης στο Μπροντγουεϊ πλησιάζει ο Ρίγκαν έχει να αντιμετωπίσει ένα ετερόκλητο πλήθος που περιλαμβάνει τoν έκτακτο συμπρωταγωνιστή του (ο καταπληκτικός Edward Norton), την σύντροφο αλλά και συμπρωταγωνίστριά του, την κόρη του και την πρώην γυναίκα του. Μα το κυριότερο πoυ έχει να αντιμετωπίσει είναι ο Birdman: Οι εμμονές του παρελθόντος τον κυριεύουν μα η παράτολμη φιλοδοξία του ότι η παράσταση θα τον ξανα-ανεβάσει στο βάθρο της δημοσιότητας τον πεισμώνουν μέχρι τέλους. Έτσι έχουμε να κάνουμε με μια όπως διαφαίνεται σχιζοφρενική προσωπικότητα, με στιγμές που χάνει την αίσθηση της πραγματικότητας.
Καταπληκτική σκηνοθεσία του Alejandro González Iñárritu (Βαβέλ, Biutiful, Amores Perros) που πραγματικά όποιος έχει δει και τις υπόλοιπες του ταινίες διαπιστώνει πως πρόκειται για ξεχωριστή σχολή σκηνοθεσίας. Τα πλάνα της ταινίας είναι σαν να βιντεοσκοπείς την προετοιμασία μιας θεατρικής παράστασης. Και τέλος η μετάβαση από τη μια σκηνή στην άλλη γίνεται πάντα με την υπόκρουση των drums.
To Birdman έχει 9 Υποψηφιότητες για Όσκαρ, μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Α’ Ανδρικού Ρόλου και Πρωτότυπου Σεναρίου Χρυσή Σφαίρα Α’ Ανδρικού Ρόλου (Μάικλ Κίτον) και Χρυσή Σφαίρα Σεναρίου (Αλεχάντρο Γκονζάλες Ιναρίτου, Νικολάς Τζιακομπόνε, Αλεξάντερ Ντινελάρις, Αρμάντο Μπο).
Και αφού κλείνω με drums, πάμε στην επόμενη ταινία:
Ντραμς και αίμα. Πολύ αίμα.
Η μουσική ταινία του Damien Chazelle είναι ένα μικρό αριστούργημα . Ο Andrew Neyman (MilesTeller) είναι ένας φιλόδοξος νεαρός ντράμερ της τζαζ που σπουδάζει σ’ ένα από τα καλύτερα μουσικά σχολεία της Αμερικής. Περνάει μέσα από πολλές δυσκολίες για να κατακτήσει τη πολύ σημαντική θέση, του ντράμμερ, στο γκρουπ λόγω του δασκάλου του αλλά και του αυξημένου ανταγωνισμού.Ο δάσκαλός του είναι ένας σκληρός,τελειομανής και αυταρχικός μαέστρος της τζαζ που τον ενσαρκώνει ο καταπληκτικός J.K. Simmons (ο κλασικός διευθυντής με το πούρο , μεγάλης εφημερίδας που συνεργαζόταν με τον Πήτερ Πάρκερ στο spiderman). Αν και το σενάριο δεν είναι και πολύ πρωτότυπο η ταινία είναι τέλεια λόγω της μουσικής μανίας του μαθητή αλλά και του δασκάλου. Ατελείωτο drumming και καταπληκτικό φινάλε.
Παραθέτω τέλος 2+1 λόγους γιατί η ταινία είναι τρομερή:
1. Το σενάριο ήταν έτοιμο από το 2012 αλλά λόγω έλλειψης χρηματοδότησης ο Chazelle πήρε ένα μικρό μέρος του σεναρίου και το γύρισε σε μικρού μήκους ταινία με το ίδιο όνομα όπου πήρε πολύ καλές κριτικές στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σάντανς. Τον Γενάρη του 2014 το νέο whiplash (μεγάλου μήκους πλέον) στο ίδιο φεστιβάλ κατέκτησε το βραβείο της επιτροπής και του κοινού.
2. Ο πρωταγωνιστής MilesTeller παίζει αληθινά ντραμς στην ταινία.
(3. Ο δάσκαλος Τζ. Κ. Σίμονς παίζει στη νέα ταινία του Παπακαλιάτη...)
