Πράγματα που σκοπεύω να κάνω

vol3: να σώζω πάντα το Χαν το νάνο

Πράγματα που σκοπεύω να κάνω Vol 3 : σκοπεύω να βρω έναν τρόπο ώστε να μπορώ να βλέπω μέσα από τα κλειστά παντζούρια . επίσης σκοπεύω να μοιραστώ πάλι αυτό το παραμύθι . ήταν μια φορά ο Χαν ο νάνος και μία ακροβάτισσα και δούλευαν σε ένα τσίρκο . η ακροβάτισσα ήταν πεντάμορφη και τα σχετικά όπως σε όλα τα παραμύθια και ο νάνος την ερωτεύτηκε . κάθε μέρα προσπαθούσε να της το πεί αλλά δεν τα κατάφερνε ποτέ . κάθε μέρα την έβλεπε και αυτή ήταν γλυκιά και μιλούσαν με τις ώρες και καθόντουσαν μέχρι αργά στο τσίρκο . αλλά όσο και να το προετοίμαζε δεν κατάφερε ποτέ να της πει ότι την είχε ερωτευτεί . ο Χαν ο νάνος κάθε μέρα έκανε τον ευτυχισμένο . κάθε μέρα έκανε αστεία και τους έκανε όλους να γελάνε . το βραδυ όμως έκλαιγε όπως σε όλα τα παραμύθια γιατί δεν μπορούσε να πει στην ακροβάτισσά του ότι την έχει ερωτευτεί . μια μέρα ο Χαν ο νάνος κλειδώθηκε στο κλουβί με τα λιοντάρια . τα γιατί και τα πως δεν είναι σημαντικά . το μαθαίνει η ακροβάτισσα και τρέχει με όλη της τη δύναμη να προλάβει το νάνο της για να μην της τον φάνε τα λιοντάρια . διότι και η ακροβάτισσα τον έχει ερωτευτεί και αν τον προλάβαινε θα έβρισκε το θάρρος και θα του έλεγε τι νιώθει και θα ζούσαν όμορφα μαζί για όσο .

Το παραμύθι τελειώνει εδώ . με την ακροβάτισσα να τρέχει και την ερώτηση εάν τελικά τον πρόλαβε το νάνο το Χαν . οι αφελείς πιστεύουν ότι τον πρόλαβε . πριν τον φάνε τα λιοντάρια έτρεξε και τον ξεκλείδωσε και αγαπηθήκανε ελεύθερα πια και τα συναφή . οι άλλοι είπανε ότι δεν τον πρόλαβε και ότι καλύτερα που δεν τον πρόλαβε και ο καθένας κράτησε για τον εαυτό του αυτό το μισό και μισοτελειωμένο που ένιωσε για τον άλλον . ότι το κράτησε για τον εαυτό του και δεν το λέρωσε με απογοητεύσεις και γκρίνια και απιστίες και κλάματα και χωρισμούς .

Οι αφελείς κάθονται σε ταράτσες πάνω από το σαρακήνικο και προσπαθούν να δουν και βλέπουν απέναντι μέσα από κλειστά παντζούρια και τα τσιγάρα και τις ρακές και τα ξέστρωτα κρεβάτια και τα ωραία πράσινα μποτάκια . και τις πρόβες για τους ίδιους ρόλους και τα πάντα . και τη γύμνια στα μπαλκόνια και τα κλάματα και τα ξεχασμένα μπλουζάκια και τα βιβλία που πρέπει να τα επιστρέψεις γιατί απλά δεν μπορείς αλλιώς .

οι μη αφελείς ίσως να ξυπνάνε μαζί με άλλους αλλά όποτε κοιμούνται να κοιμούνται μόνοι τους και να έχουν βαρεθεί να βγαίνουν έξω και να λυσσάνε . να μπαίνουν μέχρι την είσοδο σε διαβολομάγαζα και να κλείνουν πονηρά το μάτι έξω από φούρνους και μπουγατσάδικα . ποιός ξέρει . άλλωστε ούτε ο Χαν ο νάνος υπάρχει ούτε η ακροβάτισσα . κλουβιά και λιοντάρια υπάρχουν σίγουρα . αυτό .  

Σχετικά με τον αρθρογράφο

Δανάη Πεπεράν