Αποκλειστική συνέντευξη

Συνέντευξη με τον Άγιο Πέτρο

 

Ντούκι με μαύρα γυαλιά. Περνάει προφανώς ώρες στο γυμναστήριο. Μόνιμα με ακουστικά στα αυτιά. Χιπ χοπιές. Γενικά το παίζει τσογλάνι αλλά αν του μιλήσεις, έχει μια αγαθομουνίαση τυπικά χριστιανική. Τον συνάντησα έξω από την Πύλη. Μασούλαγε κάτι νάτσος.

Η συνέντευξη.

Του μπράβου αυτού.

Εγώ: Γεια σου Πετράν, συγνώμη, Άγιε Πετράν ήθελα να πω.

Άγιος Πέτρος: Σεβασμός Ταμπάσκο. Άγιο Πέτρο να με προσφωνείς μη φας καμιά μπούφλα.

Εγώ: Ντάξει μωρέ. Για πες.

Άγιος Πέτρος: Τι να πω ρε αλάνι;

Εγώ: Ε τόσο κόσμο βλέπεις κάθε μέρα. Καμιά ιστορία δεν έχεις να πεις; Από κάνα γνωστό κι έτσι.

Άγιος Πέτρος: Θυμάμαι όταν πέρασε από δω ο Κοσμάς ο Αιτωλός...

Εγώ: Καλά καλά, τον Τζον Λένον τον θυμάσαι; Τι σου είπε όταν τον είδες;

Άγιος Πέτρος: Δεν τον θυμάμαι, ποιος είναι αυτός;

Εγώ: Φαντάσου...

Άγιος Πέτρος: Τι;

Εγώ: Τιποτα, κάτι δικά μου. Αλήθεια, κανά καψόνι κάνεις στους ψάρακες;

Άγιος Πέτρος: Τι καψόνι δηλαδή;

Εγώ: Ξέρω γω; Τους έχεις πει μήπως “καλώς ορίσατε στην κόλαση. Πάρτε ένα φυλλαδιάκι να δείτε τις εγκαταστάσεις μας”.

Άγιος Πέτρος: Α πα πα. Ντροπή. Αν και κόντεψα να το κάνω σε έναν καράφλα τύπο, πολύ μαλάκα πριν κάποια χρόνια.

Εγώ: Ώπα για πες, για πες μπαγασάκο!

Άγιος Πέτρος: Πως τον λέγανε να δεις... Μαχάτμα νομίζω.

Εγώ: ο Γκάντι;

Άγιος Πέτρος: Α γεια σου. Πολύ σπαστικός.

Εγώ: Σοβαρά ο Γκάντι; Αυτός ήταν μάλαμα.

Άγιος Πέτρος: Άσε με... με το που φτάνει το όργιο, μου λέει χτύπα, δε θα αντισταθώ, “ορίστε;” του λέω. “Ρίξε μου δυο γρήγορες αν κάνεις κέφι, δε θα πω κουβέντα” επέμεινε. Ε, έτσι συνεχίσαμε για κανά τρίωρο. Στο τσακ ήμουν να τον μπουζουριάσω και να τον στείλω στον κάτω όροφο. Πολύ κομπλέξα μιλάμε.

Εγώ; Ο κάτω όροφος είναι... αυτό που λέμε...

Άγιος Πέτρος: Το 'πιασες μούρη.

Εγώ: Αμάν... κανά συμπαθητικό συνάντησες;

Άγιος Πέτρος: Καλή εντύπωση μου έκαναν ο Κώστας Ζήνογλου κι ο Αδόλφος Χίτλερ.

Εγώ: Καλά ο Ζήνογλου, ο Χίτλερ ποιος ήταν;

Άγιος Πέτρος: Πολιτικός. Ήταν συνεργάτης του μεγάλου αφεντικού.

Εγώ: Του Χριστού;

Άγιος Πέτρος: Μην αναφέρεις άσκοπα το Όνομά του βρε αμαρτωλέ!

Εγώ: Τι άσκοπα; Αφού συνεννοηθήκαμε! Τέλος πάντων Πέτρο, το... μεγάλο αφεντικό τι σόι τύπος είναι;

Άγιος Πέτρος: Εντάξει υποθέτω. Δεν τον έχω δει και πολλές φορές από τότε που ζούσα στη γη. Πολυάσχολος. Έχει πολλές επιχειρήσεις. Δεν προλαβαίνει να μαγειρέψει. Με σάντουιτς τη βγάζει.

Εγώ: Ναι ε;

Άγιος Πέτρος: Μιλάμε πολύ χρήμα ο τύπος. Κι η κόλαση δικιά του είναι.

Εγώ: Αι στο διάολο! ..........................Πέτρο; Πέτρο; Πού εξαφανίστηκες ρε συ; Πέτροοο;.............. Θα 'φυγε ο μαλάκας.

 

Σχετικά με τον αρθρογράφο

Βύρων Ταμπάσκος